کد مطلب:28764 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:29

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

ازديدگاه ائمه(ع) آشنايي با عقايد اهل تسنن به منظور مناظره، چگونه است؟براي تحكيم اعتقادات چطور؟

آشنايي با عقايد اهل تسنن به منظور مناظره و تحكيم اعتقادات از نظر ائمه(ع): بي شك شناختن عقايد اهل تسنن تأثيري شگرفت و عميق براي كسي كه در صدد شناخت عميق از تشيع هست به جا مي گذارد. تاريخ، كه صفحاتي از زندگي پر افتخار ائمه(ع) را در خود جمع كرده گزارشهاي جالبي را از چگونگي محاوره و گفتگوي امامان با سران ساير مكاتب و يا افراد عادي ثبت و ضبط نموده است. تقريباً در زندگاني همه ائمه اين شكل را مي توان مشاهده كرد. به خصوص گفتگوهايي كه ميان برخي از دانشمندان و عالمان ديني و... با اميرالمؤمنين(ع)، امام صادق(ع)، امام باقر(ع)، امام موسي كاظم(ع) و امام رضا(ع) و ساير ائمه(ع) صورت گرفته، بيشتر در تاريخ منعكس شده است. آنچه كه مي توان از همه اينها استفاده كرد اين است كه به هيچ وجه آشنايي با نظرات عامه اشكالي نداشته بلكه خود امامان(ع) متخصصاني در اين زمينه تربيت كرده و به آنان دستور مي دادند كه در محافل علمي اهل تسنن حاضر شوند و با آنها به مباحثه علمي و منطقي بپردازند. تاريخ نام افرادي همچون هشام بن حكم و زرارة و مفضّل و ابو بصير و محمد بن مسلم و فضيل و مباحثه هاي عميق و ريشه دار آنها را فراموش نمي كند. از باب نمونه در حديثي چنين آمده: روزي كه امام صادق(ع) پس از شنيدن مباحثه هشام بن حكم با عمرو بن عبيد خوشحال شد و خنديد، به هشام فرمود: اين راكي به تو آموخت؟ هشام گفت: آنچه از شما شنيده بودم منظم كرد. فرمود: به خدا سوگند اين مطالب در صحف ابراهيم و موسي مي باشد. ({Vاصول كافي، ج 1، كتاب حجة، باب ناگزير از حجت، حديث 3V}) و نيز امام صادق(ع) به هشام مي فرمايد: «اي هشام توبه هر دو پا به زمين نمي خوري خواهي به زمين برسي پرواز مي كني، مانند تو بايد با مردم سخن بگويد...» ({Vمدرك سابق، حديث 4V}). حاصل سخن اينكه، از سيره و روش ائمه اطهار به طور واضح مي توان چنين استنباط كرد كه آشنايي با نظرات مخالفين به خصوص افكار برادران اهل تسنن به منظور بحث و يا تحكيم عقيده حق هيچگونه ايرادي ندارد. البته در اينجا ناگزيريم به نكاتي اشاره كنيم: 1- روش ائمه(ع) به طور حتم طبق مفاد آيه {A{/Bوَ جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ {w9-13w}{I16:125I}/}A} و آيه {A{/Bاَلَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ اَلْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ {w1-5w}{I39:18I}/}A} مي باشد. آيه اولي آشنايي براي جدال نيكو را تجويز مي كند و آيه دوم مجاز بودن آشنايي به منظور تحكيم عقيده حق را اشاره دارد. 2- آشنايي با عقايد ديگران بدون صرف وقت براي مطالعه و تطبيق و مقايسه بين آنها امكان ناپذير است. اگر انسان پيشاپيش مطالعات كافي پيرامون عقايد حقه شيعه اخذ كند و آنها را هضم بكند به طور يقين بهتر مي تواند صحت و سقم مطالب غير شيعه را بفهمد و درك بكند. اين به خاطر اين است كه تا انسان براي خود ميزاني و ملاكي را انتخاب نكند، به سختي مي تواند از لابلاي اين همه مطالب متنوع و پراكنده پيروزمندانه از آب بيرون بيايد بالاخره در اين ميدان بايستي انسان عقل و شرع را ميزان محك براي خود قرار دهد.